-
1 swing
[swɪŋ] 1. n( in playground) huśtawka f; ( movement) kołysanie nt; ( in opinions etc) zwrot m; ( MUS) swing m2. vt; pt, pp swungmachać or wymachiwać +instr3. vi; pt, pp swungkołysać się, huśtać się; (also: swing round) person obracać się (obrócić się perf); vehicle zawracać (zawrócić perf)* * *[swiŋ] 1. past tense, past participle - swung; verb1) (to (cause to) move or sway in a curve (from side to side or forwards and backwards) from a fixed point: You swing your arms when you walk; The children were swinging on a rope hanging from a tree; The door swung open; He swung the load on to his shoulder.) chwiać (się), machać, otwierać, zarzucać, huśtać się2) (to walk with a stride: He swung along the road.) kołysać się3) (to turn suddenly: He swung round and stared at them; He is hoping to swing the voters in his favour.) obrócić (się)2. noun1) (an act, period, or manner, of swinging: He was having a swing on the rope; Most golfers would like to improve their swing.) huśtanie, wymach2) (a swinging movement: the swing of the dancers' skirts.) kołysanie się3) (a strong dancing rhythm: The music should be played with a swing.) swing4) (a change in public opinion etc: a swing away from the government.) zmiana opinii5) (a seat for swinging, hung on ropes or chains from a supporting frame etc.) huśtawka•- swinging- swing bridge
- swing door
- be in full swing
- get into the swing of things
- get into the swing
- go with a swing
См. также в других словарях:
zwrot — m IV, D. u, Ms. zwrotocie; lm M. y 1. «zmiana kierunku ruchu; zwrócenie się, obrót, skręt» Szybki, nagły, powolny zwrot. Zwrot do tyłu, ku tyłowi, w bok. Wykonać zwrot samolotem, samochodem, koniem. Zrobić zwrot całym ciałem. Zwrot na nartach, na … Słownik języka polskiego
równać — ndk I, równaćam, równaćasz, równaćają, równaćaj, równaćał, równaćany 1. «czynić równym, gładkim, płaskim, prostym, wygładzać, prostować; wyrównywać, niwelować» Równać powierzchnię czegoś. Równać plac, teren pod budowę. Równać pagórki, wzgórza. ◊… … Słownik języka polskiego
lizać — 1. pogard. Lizać czyjeś, komuś buty, stopy itp. «zabiegać pokornie, służalczo o czyjeś względy, łaski, korzyć się przed kimś»: Inaczej zaśpiewacie – czarodziejka wzięła się pod boki – gdy jutro smok was pochlasta, podziurawi i potrzaska piszczele … Słownik frazeologiczny
tam — I 1. «zaimek nawiązujący do użytego już w kontekście oznaczenia miejsca, towarzyszący często gestowi wskazywania; w tamtym miejscu, do tamtego miejsca, w tamto miejsce» Położył się tam, na tapczanie. Poszedł tam, prosto. Widziałem go tam kilka… … Słownik języka polskiego
